Heykele hayat veren Adam: Gian Lorenzo Bernini

13.12.2017
Heykele hayat veren Adam: Gian Lorenzo Bernini

Gian Lorenzo Bernini Avrupa Sanatı’nın en önemli isimlerinden biridir. Adeta Kutup Yıldızı gibi, ondan sonra gelen heykeltıraşlara yol gösterici olmuştur. Bernini yaptığı eserler ile insanları geçmişten günümüze, daima büyülemiştir.

Gianlorenzo Bernini, David, 1523 (Galleria Borghese, Rome)

Modern sanat ve heykel için yeni formlar üzerinde yaptığı çalışmalara kendini adamıştır. Heykelciliğinin yanı sıra mimar olarak da görev yapmaktadır.

O, döneminin en önemli sanatçılarından biri olan Michelangelo ile bir yarış halindeydi. Fakat on yedinci yüzyılın sonundan itibaren Bernini hayranlık uyandırdığı kadar nefret de topluyordu. Kayaların efendisi için on sekizinci yüzyılın sonunda zafere ulaşan Fransız klasisizmi ve neo klasizm onun için birer ilham kaynağıdır. Bernini bu iki dönemi ​​”tacizcinin bozgunu” olarak görür. Bernini “Rokoko” denilen dönemin bütün aşırılıklarından ve eserleriyle güzel idealin meydan okuyanlarından sorumludur.

La Beata Ludovica Albertoni (1671-74) – Gian Lorenzo Bernini

Fransa, Bernini’ye karşı da özel bir yere sahiptir: Kraliyet Akademisinin isteksizliğinden, bu yüzyılın başlarında sanat tarihçilerinin acele kararlarına, başkan De Brosses’in şüpheci ve liberal yansımalarına ve Quatremère de Quincy’nin anathemaslarına , Fransız sanatçıların dengesi ve inceliğini Bernini ve okulunun virtüöz dekoteriği ile karşılaştırmak alışılmış bir şey.

Ancak uzun süre boyunca, sanatçılar ve amatörler, bu büyük Barok yaratıcıya olan hayranlıklarını yok saydılar; Bernini’nin formlarında onu taklit ilgili ifadeye verilen öncelik ve temalara saldırdığı kasıtlı küstahlık, bir plastik çeviri için uygun olmayan bir önceliğe sahip olduğu düşünülürse Bernini, kendisinin “hayal ürünü müzede” seçilebileceği bir haber tuttu.

La Beata Ludovica Albertoni (1671-74) – Gian Lorenzo Bernini

Gian Lorenzo, bir çocukken Roma’ya geldi: 1605 yılından itibaren Floransa kökenli bir heykeltıraş olan babası Pietro Bernini (1562-1629), St. Maria Maggiore’da üstlendiği büyük süsleme çalışmalarında Papa Paul V tarafından çalıştırıldı. Bu vesileyle, vasfı olağanüstü olan genç adam, Papa’nın kardinali Scipio Borghese’in yeğeninin korunmasından yararlanabildi. Bu patronaj, aralıksız bir faaliyete katıldı ve on yedinci yüzyılın başında Roma’da çalışan heykeltıraşlar arasında ilk sırayı birkaç yıl içinde ele geçirdi. Yirmi dört yılda aldığı Saint-Luc akademisinin başkanlığı, akranlarının kendisine taşıdıkları dostluğa değilse hayranlığa tanıklık etmek için yeterlidir. Bernini’nin bu seçkin konumunu bunların sıradanlığına borçlu olduğuna inanmak yanlış olur. Papazlık komisyonları, muhafazakarların himayesi, büyük aileler ve aynı zamanda dini emirler birçok Roma sanatçısı tarafından ilgi gördü ve korundu. Bernini’nin babası kendisi önemli eserler bıraktı; Annunciation, Saint-Bruno de Bordeaux kilisesi. Kariyerinin ilk bölümünde, Bernini’nin iki büyük heykeltıraş arasında sayım yapması gerekiyor: onun rakibi Alessandro Algardi (Algarde) ve nadiren yardım ettiği François Duquesnoy.

Bernini’nin şöhreti, onun ilk eserlerinde, daha sonra Roma’da hakim olan gecikmiş davranışcı tarzın kesin olarak terk edilmesiydi. Bazen Michelangelo ve Raphael’den türetilen motiflerde, bazen biraz pasif akademik bir yaklaşımla dondurulmuş, bazen de ilk Floransa rönesansının hatıralarını içeren zerafet arayışı ile inceltilen motiflerde bulunan eserlerde, büyük bir tasarım özgürlüğü yaratımlarına karşı çıkıyor; olağanüstü teknik virtuozite, doğanın ve yaşamın çok güçlü bir hissiyatının hizmetine sunulmuştur. Keçi Amalthea (1615) ve Aeneas ve Anchises (1618-1619) tarafından emzirilen genç Gian Lorenzo’nun en eski korunmuş heykeline babası ile birlikte idrak edilen bu nitelikler de öngörülen diğer eserlerde patladı. Cardinal Scipion Borghese: Proserpine (1621-1622), David (1623) ve özellikle Apollo ve Daphne’yi (1622-1624) kaldıran plüton plakası.

Bernini, bronz kanopi Bernini, bronz kanopi. Bu ünlü grubun tamamlanması, Villa Borghese’ye gidenlerin en çok hayran kaldığı sanatçının kariyerinde belirleyici bir adım oldu. 1624 yılında yeni Papa Kent VIII Bernini’yi Roma’da Aziz Petrus’un ana sunağının üzerinde bir baldakin kurma görevine emanet etti; (Paul V’un katafalkının emri, 1621’de Borghese’nin patronajına ait olduğu için) ilk resmi emir, aslında sanatçının Saint-Seeat’in ana müteahhidi haline geldiği bir dizi başarı ve projeye imza attı. 1644-1646’da Masum X’un hükümdarlığının başlangıcında kısa sürede utanç verici olmaktan ötürü, Bernini, ard arda beş kontrat imzalamış olması nedeniyle, en önemli görevinin kilisenin şanlığına, büyüklerin gereksinimlerine Roma ailelerine ve Ebedi Şehri’ne bağlamıştı. Burası, 1665’te Fransa’ya kısa bir gezi yapmak için sadece ayrıldı. Birçok büyük şirketin, çoğunlukla çok farklı nitelikte olduğu öne sürülen ve sürekli ilerleyici bir gelişmeyi, karakterize dönemlerin ardıllanması başarısızlığa mahkum gibi gözüküyor, tek yaklaşım aracı tipolojik; en basitten, en yalın izolasyondan en karmaşık olan büyük anıtsal topluluğa kadar, sanatsal kişiliği, hatta estetiğini belirlemek mümkün olacak Bernini.

YAZAR BİLGİSİ
YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.