Benzeri Olmayan Farklı Hikaye: Turgut ile Tomris

Sıddık Akbayır; Turgut ile Tomris, 2. Basım, Hayy Kitap, İstanbul 2019.

160 sayfa ancak 147 sayfa metinden oluşmaktadır. Kitap, 2 bölümden oluşmaktadır. “Turgut Uyar” ve “Tomris Uyar”. Bu bölümlerde toplam 81 adet başlık vardır. 81 adet başlığın 54 başlığı Turgut Uyar’a, 27 başlığı ise Tomris Uyar’a aittir. Kitap kapağında Tomris Uyar ve Turgut Uyar’ın fotoğrafları okura selam vermektedir. Fotoğrafların altında ise Turgut Uyar’ın eşine yazdığı bir söz bulunmaktadır. “Bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur.” Okur, kitabın arka kapağında da Tomris Uyar ve Turgut Uyar ile karşılaşmaktadır. Bu sefer ise yazarın okura bıraktığı notlar ve kitabın içinde de geçen sözü bulunmaktadır.

Yazar; Turgut Uyar için 51 kaynaktan, Tomris Uyar için ise 39 kaynaktan yararlanmıştır. Bu bağlamda yazar bir araştırma titizliğinde kitabı yazmıştır. Metinlerde anekdotlar, tarihsel öğretiler, illüstrasyonlar, pasajlar bulunmaktadır. Bu özellikler ise kitabın okuru sıkmadan okunmasına yardımcı olmuştur. Şairin ve yazarın eserlerinden küçük bölümler ile anlatıma canlılık kazandırılmış, kronolojik sıra halinde olay örgüsü oluşturulmuştur. Başlıklar ise metinlerle tutarlı ve metinleri özetleyen niteliktedir.

Sıddık Akbayır, bu kitabında Türk edebiyatında bilinen en büyük aşklardan birini konu almıştır. Bir tarafta uyumsuz, haşin, dalgalı ama bir o kadar da sevdalı, hüzünlü ve durgun adam, Turgut; bir tarafta da hızlı, özgür, kuş gibi ama bir o kadar da duygularına ve edebiyata bağlı, ağırlığı kalbinden hafif olan bir kadın, Tomris. Bu iki edebiyatçının hayatındaki inişler, durgunluklar ve çıkışlar okura adeta bir film şeridi gibi aktarılmış.

Adnan Yücel, “Bir inancın yüceliğinde buldum seni, bir kavganın güzelliğinde sevdim.” demişti. Turgut Uyar, ne bu yüceliği eksik etmiş ne de kavganın peşini bırakmıştı. Sevgisi Tomris Uyar için ağır gelmişti. Tomris Uyar bu sevgiyi kaldıramamış, ama altında da kalmamıştı. Zor zamanlar geçirmişti Tomris, boğulmuştu belki de. Özgürdü, uçmak istiyordu, dolaşmak ve hava almak. Turgut öyle değildi. Evine bağlıydı ve sosyalliğini en dibe çekmişti. Tek dostları Edip Cansever kalmıştı.

Turgut Uyar, insanı seviyordu. İnsanı ve hislerini. Öyle ki sadece karşısındaki kadını değil, arkadaşlarını da çok seviyordu. Edip Cansever, onun için bir dosttan, arkadaştan hep daha fazlasıydı. Elleri üşüyen bir adamın eldivenleri olmuştu. Edip Cansever’in rakısı.

Yazar, olayları estetik bir şekilde betimlemiş. Okunan her satırda sanki Turgut olur okur, Tomris olur. Zaten insan, hayatında bir kere de olsa Turgut da olmuştur Tomris de. Sevdanın en özgür yanını ve en kapanık halini yaşayacaktır. Dengesizliğin içinde dengeyi yaşamak, o dengeyi bulmayı çalışmak her insanın başına mutlaka gelecektir, Tomris’in başına geldiği gibi. Heyulanın içinden bir türlü çıkamıyordu gerçeğe.

Sıddık Akbayır, metinlerde iki edebiyatçıyı da çok boyutlu ele aldığından dolayı çok geniş bir yelpazede okura bilgi vermektedir. Bu da Turgut ve Tomris’i tüm özellikleriyle değerlendirmeye olanak sağlamıştır. Ancak sadece özelliklerini. Çünkü kişisel duygularını ne kendileri anlatabildi, ne de başkası anlayabildi. Sadece bir nebze de olsa hissettirdiler okura.