Mark Twain’den Alıntılarla 4 Temmuz

Bizim iki tane 4 Temmuz’umuz var; biri gündüz, diğeriyse gece yarısından sonraki. O gün boyunca biz Amerikalılar 4 Temmuz’un kalbimizdeki yerini hürmetle koruruz. Günümüzü çocuklarımıza vatanperver konuşmalar yapmaya ve Bağımsızlık Bildirisi’ne olan saygımızı göstermeye adarız. Gündüz saygıda kusur etmeyip gece geldiğinde adını lekeleriz. Atlantik sahilinde iki saat sonra gece sona erdiğinde bir karmaşa başlayacak, gürültü olacak, tüm gece gürültü olacak hatta gürültüden fazlası olacak. Sakatlanan, öldürülen, gözleri çıkartılan ve her türlü tehlikeli maddeyle oynamalarına izin verdiğimiz sorumsuz erkeklerin ellerinde patlayan silahlar ve havai fişekler olacak. Böylelikle 4 Temmuz’u koca bir “Eyvah!” gününe çeviriyoruz. Sarhoş olup geceyi iğrenç hale getirmek için çaba harcamaya başladığınızda hayal edebileceğinizden daha fazla insana zarar veriyor hatta öldürüyorsunuz. Muhtemelen 125 yıl önce 4 Temmuz’u tıpkı bu şekilde kutlamaya başladık ve o günden beri 4 Temmuzlarda 25 bin Amerikan kasabasının her birinde bu dehşet büyümüş ve büyümeye devam etmiştir. Her 4 Temmuz gecesi kayda geçen rakamların dışında gürültü veya yaşanılan şokun sonucu olarak birileri sakat kalmakta veya öldürülmekte. Bugünlerde 4 Temmuz’da Bağımsızlık savaşlarımızdakinden daha fazla insan öldürülüyor, sakat kalıyor ve bu insanlar için gazi maaşı da yok. Ayrıca evleri de yakıyoruz. Her 4 Temmuz gecesi 125 yıl önce neredeyse tüm Amerika Birleşik Devletleri’nde zarar gören mal varlığından daha fazla mülke zarar veriyoruz. 4 Temmuz gerçekten de bizim yas ve matem günümüz mü? Oysa ki arkadaşlarını kaybeden, onların sakat kalmalarına tanıklık eden 50 bin yurttaş 4 Temmuz’u kaybettikleri ailelerinin yasını tutacakları gün olarak kabul etti.
– Speech, 4 July 1907. Published in Autobiography of Mark Twain, Vol 3, University of California Press, 2015

Bir yüzyıl ve çeyrek asırdır kan, gözyaşı ve sonu gelmeyen ölümlerle kutladığımız 4 Temmuz bir yas günü olması gerekirken tıpkı cehennem ateşini andıran bir İngiliz bayramıdır. Çünkü ne tarihçilerimiz ne politikacılarımız ne de okul yöneticilerimiz 4 Temmuz’un Amerika için bir tatil günü olmadığını anlatacak zekaya sahip değildirler. Ne var ki, ülkede 4 Temmuz’un ulusallığını sorgulamayan tek bir tarihçi, politikacı veyahut bir okul yöneticisinin varlığından bile şüpheliyim. Bu İngiliz tatilinden yalnızca Amerikan olmayıp İngiliz olmasından dolayı değil, halkın ortalığı ateşe verip 4 Temmuz’u bir kargaşa gününe çevirdiğinden dolayı da nefret ediyorum. Ulus o günü tüm sevecen hayvan isimleriyle adlandırır ancak ben bir isim verecek olsaydım yalnızca Cehennem Sevinci derdim.
– Autobiographical dictation, 3 July 1908. Published in Autobiography of Mark Twain, Vol 3, University of California Press, 2015

ÇEVİREN: SENA NUR GEREN
Ankara Üniversitesi, İngiliz Dili ve Edebiyatı
KAYNAKÇA: http://www.twainquotes.com/Fourth_July.html